h Dolar 34,2371 % -0.15
h Euro 36,8355 % -0.15
h Altın (Gr) 3.001,39 %-0,72
a

ÖZEL ÇOCUKLAR VE ANNELERİ

ÖZEL ÇOCUKLAR VE ANNELERİ
0

BEĞENDİM

Okurumdan gelen bir paylaşımı hiç düzeltmeden olduğu gibi paylaşmak istiyorum.

Özel çocukların annelerinin içsel dünyasında neler yaşadığını paylaşmış bizlerle…

Merhabalar,
Bugün aslında oğlumun,gelişiminin yanı sıra odağımıza önümüzde ‘anneler günü olduğu için’’ de ‘özel’ anneleri almak istiyorum.
Konuşmayı sürdürürken Sizin için de uygunsa iki düzlemde gidelim istiyorum: Hem Sizin sorularınıza cevap verirken hem de anne psikolojisi açısından bakalım ve çocuğumun durumunu öğrendiğimde ben nasıl hareket ettim onu da paylaşmak istiyorum. Belki bazı anneler için benim tecrübem küçük de olsa yol gösterir ve ışık tutar diye umarak bu bilgileri paylaşmak istiyorum.
Maalesef 2015 de 67-68 çocuktan birisi otizmli iken, şuan bazı üniversite yayınlarında 36 çocuktan biri olarak geçiyor ve maalesef bu sayı gittikçe artıyor, dolayısıyla hayatımızın bir gerçeği olmaya devam edecek.
Bu arada eklemek istediğim herşey tamamen benim düşüncem olacak: birilerine göre doğru ya da yanlış, kabul edilir ya da edilmez ama bencesi, o psikolojik durumda verdiğim mücadele ve yaptıklarım.
Anne kelimesinin özellikle altını çizmemin sebebi, bir ailede çocuğun tanı alması yada otizm spectrum şüphesi dahilinde olduğu öğrendiklerinde anne hem şoka uğruyor hem de direk ikinci plana atılıyor ve annenin o anki psikolojik durumu göz ardı ediliyor. Bence burada bir parantez açmalıyız – bu benim en zorlandığım noktaydı.
Burada yanlış anlaşılmak istemem…: (çocuğu ikinci plana atın demiyorum kesinlikle ama anneye destek verin anlamında)
Mesela Ay, Güneşten ışık alarak bize ışığını yansıtıyor doğru muyum, biz de bu durumda odağımıza Ayı alıyoruz; ama asıl odağımız Güneşe çevirmeliyiz ki çünkü o aydınlatırsa ay bize ışığı yansıtır.
Burada kesinlikle yanlış anlaşılmasın çocuğa erken müdahele ve terapilerin erken başlaması konusunda hepimiz hemfikiriz ne kadar erken o kadar olumlu sonuç; ama annenin psikolojisini de atlatmaya kısa bir zaman verin.
O yüzden çocuğunun özel olduğunu öğrenen akrabanız olsun, ailenizden birisi olsun, iş arkadaşınız olsun önce bir annesi ve babasına destek olmaya çalışın; ama lütfen o destek BU DA SENİN SINAVIN olmasın. O psikolojideki anneye saçma geliyor, abi sana sınav vermiyor da bana niye veriyor tepkisi veriyorsun ister istemez.
Otizm bir sınav değil; otizm bir ibadet. Bu bakış açımızı değiştirirsek özel anneler için de iyi olur:
Al sana ibadet: sevgi, sabır, kabulleniş ve tekamül. Bunun ötesinde bir ibadet olabilir mi?
Allah’ın sana güvenip verdiği emanete karşı sevgin ve sabrın. Bunun neresi sınav???
Bazı aksiyonların ve adımların yapılması gerektiğinin anne de farkında. Bırakın 1-2 hafta şoku atlatsınlar ama burada tek sorun bazen annelerimizin ve özellikle de babalarımızın kabullenme sürecinin uzun olması. Ben bu tür ailelere de çok denk geldim: doktor doktor gezdirdik keşke direk Ergoterapi,hareket eğitimi, floor time, gibi terapilere başlasaydık zaman kaybettik diyenler de oldu. İmkanınız varsa bir yandan hareket eğitimine başlatın bir yandan da doktorunuzu araştırın. Bırakın sebepleri ve sonuçları, akademik bilgileri araştırmayı. Araştırma yapacaksanız da sebebini değil de ne yapabiliriz diye; beslenme olsun, hareket eğitim olsun, dil terapisti bunlar ile ilgili araştırma yapın ve uygulayın. Hareket eğitimi ve Ergoterapinin dışında benim için faydalı olan ve uygulayabildiğimiz kitaplar reklam olmayacaksa, doktorumuz Barış Ekici’nin kitabı ve bıcır bıcır konuş dil terapistinin kanalıydı. Burada öğretilen ve yapılan hareketlerin evde tekrarlanması. Ve gittiğimiz merkezlerde ki eğitimleri evde de devam ettirmemiz…

YORUMLAR

s

En az 10 karakter gerekli

HIZLI YORUM YAP

Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.