İnsanca Yaşamak Bu Kadar mı Zor?Gönül Güleç

3

BEĞENDİM

0

Yüzyıllardır aynı sorunun etrafında dönüp duruyoruz: Neden hâlâ insan gibi yaşamayı beceremiyoruz?

Aslında cevap çok basit. Yaşadığımız çevreyi, evimizi temiz tutar gibi korusak… En değerli eşyamıza gösterdiğimiz özeni doğaya göstersek… Aynı fikirde olmadığımız insanlara bile nezaketle yaklaşabilsek… Sokaktaki bir kediye ya da köpeğe sadece bir kap su, bir kap yemek versek… Ağacın da bir canı olduğunu, ormanların sadece ağaçlardan ibaret olmadığını, orada yuvalanmış yüzlerce canlıyla birlikte yaşadığımızı fark edebilsek… Belki o zaman bu kadar hoyrat davranmazdık.

Oysa biz ne yapıyoruz? Doğayı bir eşya gibi kullanıyoruz. Tüketiyoruz, kirletiyoruz, yok ediyoruz. Sonra da sosyal medyada paylaşıp, “Ormanda ateş yakmayın, çöpleri doğaya bırakmayın!” diye hatırlatmak zorunda kalıyoruz. Oysa gerçekten “insan” olmayı başarabilsek, böyle şeyleri zaten yapmazdık. Uyarıya da gerek kalmazdı.

Sevginin, saygının, vicdanın sadece özel ilişkilerde değil, tüm yaşama yayılması gerektiğini ne zaman anlayacağız? Hayvanları sadece sevmekle, doğayı sadece gezmekle kalmayıp; onların da yaşam hakkı olduğunu, bizim kadar bu dünyaya ait olduklarını kabul ettiğimizde belki…

Her şeyin başı empati. Etrafımızdaki her canlıya, her ağaca, her hayvana bir bakabilsek gözlerinin içine… Anlayabilsek onların da hissettiğini, korktuğunu, sevindiğini…

Yazık bize… 21. yüzyıldayız ama hâlâ insanca yaşamayı öğrenemedik. Ve ne yazık ki bu gidişle de öğrenemeyeceğiz gibi.